Hombeek, 5 april 2020
Beste
lezers en lezeressen,
Hier volgt
de tweede avonturenbrief over Skippy, onze gekke viervoeter.
Vandaag
hebben we samen in het zonnetje een tocht tussen de velden gemaakt. Even een
frisse neus halen na een ganse dag telewerken achter een klein bureautje.
De lente is
gelukkig nog niet in quarantaine geplaatst. Vogels
vliegen heen en weer met takken om een stevige wieg in elkaar te knutselen. De
weides staan vol fris gras en madeliefjes. De boeren zijn druk in de weer met
hun tractors, om te bemesten en te ploegen.
Onze
wandeling start aan onze oprit, linksaf de buurtweg op die langs boerenerven,
weides, velden en tuinen slingert. Een echt
hindernissenparcours voor Skippy!
Eerst
voorbij het konijnenhok van Fran en Stan, zonder uit te halen; daarna voorbij de
vetbolletjes voor de vogels aan de omheining van nummer 22, zonder te happen. En de moeilijkste opgave:
de verwaande haan en zijn kakelende harem passeren zonder hem eens goed de bek
te snoeren…
Eindelijk
belanden we op open terrein en mag Skippy los. Eerst mooi zitten en dan
schiet hij als een raket vooruit! Hij loopt
niet weg hoor. Skippy en ik hebben een cursus gevolgd in een hondenschool.
Alhoewel de naam 'baasjesschool' meer gepast lijkt.
Ik moet
nederig bekennen dat ik meer training nodig had dan mijn slimme puppy. Het
baasjesdiploma behaal je immers maar door consequent leiding te geven. Geef je
ze een vinger, dan nemen ze je hele arm.
Ik heb hem geleerd dat hij niet over velden of in weides achter paarden mag crossen. Hij blijft mooi op het aarden weggetje en komt terug als ik fluit. Daar ben ik best trots op.
Ik heb hem geleerd dat hij niet over velden of in weides achter paarden mag crossen. Hij blijft mooi op het aarden weggetje en komt terug als ik fluit. Daar ben ik best trots op.
Behalve
vandaag dus…want wat heeft boer Moens vandaag met zijn tractor op zijn
braakliggende land gestort? Een dampende hoop koeienmest.
Skippy
steekt zijn neus in de lucht en spurt als een gek op zijn gratis wellness af.
Oh help, ik
kan fluiten en roepen zoveel ik wil, krijsen dat hij alle koekjes van de wereld
krijgt, maar hij blijft selectief doof. Ik ren achter hem aan, maar zie tot
mijn afschuw dat hij al een duik in het mestbad neemt en zich verwoed begint te
rollen.
Ik grijp hem
bij zijn halsband en kan wel huilen. Hij stinkt uren in de wind en zijn gouden
vacht plakt vol koeienstront. Gedaan met
de wandeling. Zoals bij Monopoly: ga direct naar de gevangenis!
Ik sleur hem mee huiswaarts en roep op mijn huisgenoten om hulp. Hou de stouterik in bedwang terwijl zoon Cyro hem met de tuinslang op een regenwaterdouche trakteert. Resultaat: een verzopen hond, maar nog even vuil.
We moeten
creatief zijn, want onder geen beding wil ik deze vieze bandiet door het huis
de trap op dragen en in mijn bad zetten!
Ik laad vlug
een curverbox vol lego uit en zet hem op het terras.
Het
luxebadje wordt gevuld met lauw water en Rituals Hammam badschuim.
Daar zit hij
nu de vermoorde onschuld uit te hangen met hangende oren en een zielige blik.
En wij maar
schrobben, schrobben tot het gaatje en afspoelen.
Ik sta al
klaar met een versleten badhanddoek, maar hij slaat op de vlucht. De kapoen rent
als een bezetene rondjes in de tuin, springt over de ligstoel en blaft: “ pak
me maar als je kan!”
Cyro en ik
kijken elkaar aan en barsten in lachen uit (totaal verkeerd dus).
Laura komt
aangestormd met de doos koekjes en rammelt er op los. Eindelijk, de val
werkt. Hij sluipt argwanend dichterbij,
schrokt alles vlug op en dan… dekking zoeken! De badgast schudt zich eens goed
uit, de spetters vliegen in het rond.
Eindelijk
kan ik hem vangen en afdrogen. Ik stuur hem
streng naar bed zoals een stout kind.
Natuurlijk
weet hij al lang niet meer waaraan hij deze straf te danken heeft. Een warrig bolletje
staart ons triestig aan en zucht eens diep.
En nu is het
hoog badtijd…voor mij!
Tot de
volgende update.
Dikke virtuele knuffel van Ingrid en een proper pootje van Skippy
Reacties
Een reactie posten