Herfst.
Straks begint het weer. Dan kom ik ze dagelijks overal tegen!
Meestal eenzaam, vaak nat of platgereden, af en toe hoopvol hangend op een paal.
Al jaren droom ik er van om een weeshuis op te richten voor hen.
Dan was en droog ik ze, maak een foto en zet ze online, voorzien van de locatie waar ik ze voor’t eerst ontmoette. Alle zoekers bezoeken dan mijn site.
Om te weten of ze de rechtmatige eigenaars zijn, zou ik het andere exemplaar kunnen opvragen.
I’l show you mine, if you show me yours principe, maar dan omgekeerd. Tenzij ze natuurlijk allebei verloren zijn gegaan. Ik stel me dan voor, hoe ik ook de andere ergens vind en ze weer kan hereningen. Als ze dan niet worden opgehaald, geef ik ze een nieuwe thuis. Mooi zo!
Och ja…Winstgevend kan dit idee niet zijn. Het zou meer een vzw worden, of een vrijwillige hobby ofzo…Ze verklaren me vast voor gek!
Maar wie weet, misschien inspireert mijn idee wel anderen om verloren exemplaren tot bij mij te brengen, of in te zamelen via ophaalpunten over het hele land en…
Nee nee! Laat ik ook dit jaar maar weer mijn idee in de fantasiekast opbergen.
Het wordt vast de dood van de handschoenindustrie!
Reacties
Een reactie posten