Hombeek,
12/04/2020
Dag
medestrijders,
We zouden
bijna vergeten dat het paaszondag is! Alles wat we
vroeger normaal en onbeduidend vonden, missen we nu. Maar we
genieten ook terug van de kleine dingen: een warme glimlach, een vriendelijk
praatje, een vrolijk kaartje of een brief.
En Skippy is
ook weer van de partij! Vandaag krijgt hij een groot geel paaslint om. Hij
tracht het weg te krabben en er aan te bijten, maar het houdt stand.
Hier in
Hombeek wacht het paasontbijt tot de late vogels hun nest verlaten. Eitjes
gevuld met gerookte zalm, zure room en dille, verse fruitsla en yoghurt,
pistolets en koffiekoeken. De paasklokken hebben ondanks het reisverbod toch
nog via een omweg hun vrachtje chocoladen eitjes gedropt.
Skippy kan
niet wachten en houdt heel nadrukkelijk de wacht bij zijn etenskast. Samen
beslissen we al een voorproevertje te nemen: hij een schep hondenbrokken en ik
een kommetje yoghurt.
Om tien uur
laat ik Skippy als paashaas de trap ophuppelen. Hij begint luidruchtig aan de
slaapkamerdeuren te snuffelen en duwt er tegen.
Haha gelukt!
Als iedereen beneden is, krijgt de krullenbol ook een cadeautje: twee pluchen
kuikentjes. Hij glundert!
Geen paaseitjes
voor Skippy, want chocola is vergif voor honden. Een bezoek aan de dierenarts
kunnen we nu zeker missen.
Skippy is
heel blij met zijn nieuwe aanwinst. Hij lijdt aan acute knuffelmania.
Echt
hondenspeelgoed (buiten ballen) laat hij links liggen, maar hij is verzot op
alle soorten knuffels.
Als onze
vrienden op bezoek komen, brengen ze geen hondenkoekjes mee, maar wel een
versleten teddybeer van op zolder! Het gaat zo ver dat wij, de baasjes, bij
terugkeer uit vakantie, op de luchthaven een zacht konijntje of een draakje
kopen voor Skippy, zoals vroeger voor onze kleine jongens…
De
schuifdeur naar buiten staat open. Tijd voor het dagelijks spelletje!
Skippy laadt
in de keuken zijn grote curverbox uit en draagt zijn beestenboel één voor één de
tuin in. Dan loopt hij over zijn speelveld en gooit zijn trofeeën de lucht in, loopt er
een eindje mee weg en vleit zich dan neer tussen zijn schatten.
Wanneer hij
een nieuwe knuffel in ontvangst neemt, wordt deze eerst zenuwachtig onderzocht
en dan vervormd tot hij ze aanvaardbaar vindt. Hij trekt en bijt aan een oortje
of een pootje en stileert ze naar zijn model.
Hoe gaat het
spreekwoord weer? 'Zo baasje, zo hond?' Of is het andersom?
Alleszins is
er bij ons beiden wel een hoekje af.
Als hij moe
is, neemt hij zoals een klein kind zijn favoriete knuffel, Bianca, een witte
poes met blauwe ogen en twee geamputeerde pootjes, en begint er op te sabbelen
tot hij in een pluchen droom belandt.
Slaap zacht
lieve Skippy!
Reacties
Een reactie posten